
L'acte d'Ostarrichi d'Otton III (996) (le terme d'Ostarrichi est entouré en rouge).
Au Xe siècle, le Margraviat d'Autriche (en vieux haut-allemand Ostarrichi ou Ostarrīchi), est une région historique du Saint-Empire romain germanique sous la dominance des margraves de Babenberg situé à l'est du duché de Bavière au sud-est de la Francie orientale.
Étymologie[]
Le terme d'Ostarrīchi est également utilisé pour désigner la marche de l'Est (en latin marcha Orientalis, terme qui sera repris pendant la période nazie sous l'appellation Ostmark), il ne faut cependant pas traduire rīchi par Reich mais plutôt par territoire défini. Donc Ostarrīchi était probablement une région définie à l'est, une marche à la frontière de l'est pour faire face aux dangers menaçant la Francie orientale. Le linguiste Otto Kronsteiger avance une autre théorie, celle d'une origine slave du nom d'Ostarrichi (Ostarik)[1].
Historique[]
La plus ancienne mention écrite d'Ostarrichi se trouve dans un acte établi à Bruchsal du 1er novembre 996. Cet acte traîte d'une donation d'un territoire de 950 hectares de terres par l'empereur Otton III à Gottschalk von Hagenau, archevêque de Freising. Ce territoire se situe dans la « région communément appelée Ostarrichi »[2] par laquelle il désigne la région autour de Neuhofen an der Ybbs[3] en Basse-Autriche. De nos jours, cet acte se trouve dans les archives de la Bavière à Munich.
En 982, le margraviat d'Autriche échoit aux Babenberg qui établissent tout d’abord leur résidence à Pöchlarn, puis à Melk. Le pays est colonisé, des abbayes sont fondées (comme par exemple à Klosterneuburg). Il englobe bientôt également des territoires au nord et au sud de l'Enns. Du terme ancien Ostarrichi découle le nom de l'Autriche en allemand moderne : Österreich. Le margraviat d'Autriche est séparé du duché de Bavière pour former un duché d'Autriche à part entière par le Privilegium Minus un acte impérial de 1156.
Pendant le Haut Moyen Âge, la désignation d'Osterland est également courante (pays à l'est).
La république d'Autriche célèbre en 1996 la première mention d'Ostarrichi dans un acte officiel avec le slogan « Tausend Jahre Österreich » (Millénaire d'Autriche). En 1976 on avait déjà célébré l'avènement de Léopold Ier en tant que margrave d'Autriche.
L'acte d'Ostarrīchi[]
- In nomine sanctae et individuae Trinitatis. Otto divina preordinante clementia Imperator Augustus. Noverint omnium industriae fidelium nostrorum tam praesentium quam et futororum, qualiter nos dignis petitionibus dilectissimi nepotis nostri Baioariorum Ducis Heinrici annuentes quasdam nostri iuris res regione vulgari vocabulo Ostarrīchi in marcha et in comitatu Heinrici comitis filii Liutpaldi marchionis in loco Niuuanhova dicto, id est cum eadem curte et in proximo confinio adiacentes triginta regales hobas cum terris cultis et incultis pratis pascuis silvis aedificiis aquis aquarumve decursibus venationibus zidalweidun piscationibus molendinis mobilibus viis en inviis exitibus et reditibus quesitis et inquirendis omnibusque iure legaliterque ad easdem hobas pertinentibus super gremium Frigisingensis aecclesiae ad servicium sanctae Mariae Sanctique Christi Confessoris atque pontificis Corbiniani cui nunc fidelis noster Kotascalus venerabilis presidet episcopus, in proprium atque perpetuum usum concessimus firmiterque tradidimus nostra imperiali potentia, eo modo eoque tenore ut eadem praefata Frigisingensis aecclesia idemque praelibatus antistes Kotascalhus atque omnes sui successores libero deinceps perfruantur arbitrio haec omnia tenendi commutandi et quidquid voluerint inde faciendi. Et ut nostrae largitionis auctoritas firmior stabiliorque cunctis sanctae dei aecclesiae filiis perpetim credatur, hanc cartam inscribi iussimus anuloque nostro signatam manu propria subtus eam firmavimus. Signum Domni Ottonis Invictissimi Imperatoris Augusti. Hildibaldus Episcopus et cancellarius vice Uuilligisi archiepiscopi recognovi. Data kal. nov. anno dominicae incarnationis DCCCCXCVI, indictione X, anno autem tertii Ottonis regnantis XIII, imperii vero I; actum Bruochselle, feliciter.[4]
Sources[]
- (de) Cet article est partiellement ou en totalité issu de l’article de Wikipédia en allemand intitulé « Ostarrîchi » (voir la liste des auteurs).
- (de) Anna Maria Drabek, Die Ostarrichi-Urkunde, Neuhofen an der Ybbs, 2001.
- (de) Gottfried Glechner, Von Ostarrichi zu Österreich, Steyr, 1996.
- (de) Heinz-Dieter Pohl, Ostarrîchi – Österreich – Ostmark. Über die enge Verknüpfung von historischer Namenkunde und Geschichte, Vienne, 1999.
- (de) Peter et Barbara Schubert, Ostarrichi - Österreich vor 1000 Jahren, Mayer, Vienne, 1996.
- (de) Georg Scheibelreiter, Ostarrichi - Das Werden einer historischen Landschaft, Sacrum Imperium, Vienne, 1996.
- (de) Alfred Stirnemann (dir.), 1000 Jahre Ostarrîchi - seine christliche Vorgeschichte, Tyrolia, Innsbruck et Vienne, 1997.
Notes et références[]
- ↑ (de) Ostarrichi - Origine slave du nom ?.
- ↑ regione vulgari vocabulo Ostarrichi
- ↑ in loco Niuuanhova dicto
- ↑ Acte d'Otton III de 996.
Voir aussi[]
Articles connexes[]
- Histoire de l'Autriche
Sites internet[]
- Portail de l’histoire
- Portail de l’Autriche
Erreur Lua dans Module:Catégorisation_badges à la ligne 154 : attempt to index field 'wikibase' (a nil value).